ในทาง  วิศวกรรมไฟฟ้า ขดลวด คือการผลิต  ขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้า คอยล์ถูกใช้เป็นส่วนประกอบของวงจร และเพื่อใช้ เป็นสนามแม่เหล็กของมอเตอร์ หม้อแปลง และเครื่องกำเนิดไฟฟ้า และในการผลิต  ลำโพง  และ  ไมโครโฟน รูปร่างและขนาดของขดลวดได้รับการออกแบบมาเพื่อตอบสนองวัตถุประสงค์เฉพาะ พารามิเตอร์ต่างๆ เช่น  ตัวเหนี่ยวนำปัจจัย Q ความแข็งแรงของฉนวน และความ แรง  ของสนามแม่เหล็กที่ต้องการ มีอิทธิพลอย่างมากต่อการออกแบบขดลวด การพันขดลวดสามารถจัดโครงสร้างได้เป็นหลายกลุ่มตามประเภทและรูปทรงของขดลวดพันแผล การผลิตขดลวดแม่เหล็กไฟฟ้าจำนวนมากอาศัยเครื่องจักรอัตโนมัติ

โรเตอร์และสเตเตอร์

การเคลือบที่สอดคล้องกันสำหรับโรเตอร์และสเตเตอร์นั้นประทับจากเหล็กไฟฟ้าแผ่นเดียวกัน โรเตอร์มี 40 ช่องและฟัน สเตเตอร์มี 36 ช่องและฟัน ช่องว่างที่แคบมากจะแยกโรเตอร์และสเตเตอร์ออกจากกัน ฟันกว้างขึ้นและช่องแคบลงตรงช่องว่าง ส่วนที่กว้างเรียกว่ารองเท้าฟัน

การเคลือบ

โรเตอร์และสเตเตอร์ประกอบขึ้นจากชั้นเคลือบ  ที่ประทับ  จากแผ่น  เหล็กไฟฟ้าโดยทั่วไปมีความหนา 1 มม. การเคลือบได้รับการออกแบบมาเพื่อลด  กระแสลมหมุนวนซึ่งจะทำให้สิ้นเปลืองพลังงานและสร้างความร้อน

สล็อตและฟัน

ขดลวดประกอบด้วยตัวนำหุ้มฉนวนซึ่งผ่านช่องที่ตัดตามแนวแกนของสเตเตอร์ ช่องว่างระหว่างช่องเรียกว่าฟัน รูปร่างของร่องและฟันขึ้นอยู่กับการออกแบบของตัวเครื่องไฟฟ้า ช่องอาจเป็นสี่เหลี่ยม อาจเรียว อาจเป็นวงกลม ฯลฯ ส่วนที่กว้างกว่าที่ปลายฟันเรียกว่ารองเท้าฟัน

ผู้เขียนบางคนใช้คำว่า "ร่อง" เพื่อหมายถึงสิ่งเดียวกับสล็อต ในบทความนี้ คำว่าร่องหมายถึงการเยื้องระหว่างตัวนำขนานในชั้นของขดลวด

เสา

เสา หมายถึง ขั้วแม่เหล็ก และขั้วมักมาคู่กัน มักเรียกว่า "เหนือ" และ "ใต้" เสาอาจเป็นวัตถุทางกายภาพในสถานที่คงที่ หรือเสาอาจเป็นวัตถุเสมือนที่เคลื่อนที่ในขณะที่เครื่องทำงาน เสาอาจเป็นวัสดุแม่เหล็กชิ้นเดียว หรือเสาอาจกระจายไปตามฟันหลายซี่