รีเลย์คืออะไร? พวกเขาใช้ทำอะไร?

รีเลย์มีความสำคัญในการ  ป้องกัน และการสลับวงจรควบคุมและส่วนประกอบทางไฟฟ้าอื่นๆ จำนวนหนึ่ง รีเลย์ทั้งหมดตอบสนองต่อแรงดันหรือกระแสโดยมีเป้าหมายสุดท้ายที่จะเปิดหรือปิดหน้าสัมผัสหรือวงจร

การพัฒนารีเลย์เริ่มต้นขึ้น  ในปี 180 0 ซามูเอลค้นพบรีเลย์ไฟฟ้าในปี ค.ศ. 1809 โดยเป็นส่วนหนึ่งของการประดิษฐ์โทรเลขเคมีไฟฟ้า หลังจากนั้น สิ่งประดิษฐ์นี้ได้รับการยืนยันโดยนักวิทยาศาสตร์เฮนรีในปี ค.ศ. 1835 เพื่อผลิตโทรเลขแบบด้นสดและต่อมาได้พัฒนาสิ่งนี้  ใน ปี พ.ศ. 2374 ในขณะที่ในปี พ.ศ. 2378 เดวีได้ค้นพบรีเลย์นี้อย่างแน่นอน แต่ซามูเอลได้รับสิทธิบัตรดั้งเดิมในปี พ.ศ. 2383 สำหรับการประดิษฐ์รีเลย์ไฟฟ้าครั้งแรก วิธีการของอุปกรณ์นี้ดูเหมือนกับเครื่องขยายสัญญาณดิจิตอล ดังนั้น จึงจำลองสัญญาณโทรเลขและช่วยให้สามารถแพร่กระจายในระยะไกลได้ไกลขึ้น

รีเลย์R มีประเภทที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับหลักการทำงานและคุณลักษณะทางโครงสร้างเช่น รีเลย์แม่เหล็กไฟฟ้า รีเลย์ความร้อน รีเลย์แบบแปรผันกำลังและ รีเลย์ หลายมิติที่มีพิกัด ขนาด และการใช้งานที่แตกต่างกัน ประเภทของรีเลย์ขึ้นอยู่กับฟังก์ชันที่ใช้งาน

บางหมวดหมู่รวมถึงรีเลย์ป้องกัน การปิดบัง การควบคุม รีเลย์เสริม และรีเลย์ตรวจสอบ รีเลย์ป้องกันจะตรวจสอบพารามิเตอร์เหล่านี้อย่างต่อเนื่อง: แรงดันไฟฟ้า กระแส และกำลัง; และหากพารามิเตอร์เหล่านี้ฝ่าฝืนขีดจำกัดที่ตั้งไว้ ก็จะส่งสัญญาณเตือนหรือแยกวงจรนั้นออกไป รีเลย์ประเภทนี้ใช้เพื่อปกป้องอุปกรณ์ เช่น มอเตอร์ เครื่องกำเนิดไฟฟ้า และ  หม้อแปลงไฟฟ้าและอื่นๆ